CANDO A IGREXA NON LLE PARECÍA TAN MAL O ABORTO

Este é un artigo que nos chegou desde o Foro de Vida Independente,o transcribimos tal como chegounos a nós:



A doutrina da Igrexa católica hacia o aborto non foi sempre a actual, que considera a calquera embrión como un "ser humano en potencia". Non foi ata Pío IX (1869) cando Roma deixou de distinguir entre faetus animatus e inanimatus, a censura que dividía o moral do inmoral e, sendo a Lei Divina a lei dos homes, o legal do ilegal.
Con todo, entre o século XII e XIX a idea predominante entre os teólogos era que "a alma humana entraba no feto masculino ao redor do día número 40, e no feto feminino en torno ao día 80". Isto é, unhas seis semanas para os homes e nada menos que 12 semanas para as femias aínda que, como non era posible coñecer o sexo do feto ata o parto (ou ata o aborto) "tan só se excomulgaba por abortos posteriores ao día 80", segundo conta Laura Bossi na súa imprecindible "Historia natural da alma".
Curiosamente a doutrina actual, consabrada no dereito canónico en 1917 e de novo en 1983, papando XOÁN PAULO II, é a mesma que imperou no seo da Igrexa desde o século IV, cando Basilio o Grande e Gregorio de Nisa " defenderon a tese de orixe estoico da animación no momento da conceptción (a alma inxéctase" no útero co esperma)", segundo recolle a neuróloga italiana. O naturalista Alberto o Grande (falecido en 1280 e mestre de Tomás de Aquino) tamén era partidario da "animación simultánea", aínda que o seu propio discípulo Tomás e San Agustín subíronse ao carro da animación progresiva do embrión, defendida por Aristóteles.
E como é que os embrións masculinos animábanse antes que os femininos? Unha vez máis é unha idea aristotélica. Na súa "Historia dos animais" o filósofo grego "afirma que os fetos masculinos articúlanse" con maior precocidad, de acordo coa súa idea da superioridade masculina na scala naturae; e segun a tradición do Antigo Testamento (Levítico, 12, 1-5) a muller é impura ata 40 días despois do nacemento dun fillo e 80 días despois do nacemento dunha filla". O que quere dicir que, pasada a corentena de rigor, as mulleres vanse equiparando no que ao alma refírese aos homes.
Menos mal